niet mezelf...
niet mezelf...
mijn verdriet
is verborgen,
mijn tranen
opgesloten.
ik ben niet
wie ik ben
iemand
die ik zelf
niet ken.
het is onmogelijk
om mezelf
te zij
het verafschuwd
anderen,
het doet
ze pijn.
in hun ogen
zien ze
geen angst,
noch verdriet
maar niemand
die mijn
ware gevoelens
ziet.
hoe lang
de pijn nog
toe zal nemen
weet ik niet,
het verdriet
zal terugkomen,
tranen zullen
blijven stromen...
mijn verdriet
is verborgen,
mijn tranen
opgesloten.
ik ben niet
wie ik ben
iemand
die ik zelf
niet ken.
het is onmogelijk
om mezelf
te zij
het verafschuwd
anderen,
het doet
ze pijn.
in hun ogen
zien ze
geen angst,
noch verdriet
maar niemand
die mijn
ware gevoelens
ziet.
hoe lang
de pijn nog
toe zal nemen
weet ik niet,
het verdriet
zal terugkomen,
tranen zullen
blijven stromen...
Reacties op dit gedicht
| Ric Geedneth: | Vrijdag, augustus 17, 2007 22:46 |
| Mooi in weinig woorden, knap gedaan. Groetjes, Ric |
|
| Veerle_L: | Vrijdag, augustus 17, 2007 21:29 |
| Hoe prachtig kan je je gevoelens verwoorden, iets wat ik al heel lang probeer.. dit is precies hoe ik me voel.. echt prachtig geschreven Sterkte Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: the angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||