Mijn ziel geschonden.
Woorden kunnen niet omschrijven
Wat ik voel binnenin
Een stille schreeuw keer op keer
Hiermee leven kan niet meer
Als mijn lichaam het begeeft
Zal ook mijn ziel verdwijnen
Die pure angst die overwint
En al mijn dromen verblindt
De hoop verloren
Mezelf voor altijd geschonden
Weggezonken in verdriet
Toen jij me alleen achterliet
[Dit gedicht gaat niet over mezelf]
Wat ik voel binnenin
Een stille schreeuw keer op keer
Hiermee leven kan niet meer
Als mijn lichaam het begeeft
Zal ook mijn ziel verdwijnen
Die pure angst die overwint
En al mijn dromen verblindt
De hoop verloren
Mezelf voor altijd geschonden
Weggezonken in verdriet
Toen jij me alleen achterliet
[Dit gedicht gaat niet over mezelf]
Reacties op dit gedicht
| Ric Geedneth: | Vrijdag, augustus 17, 2007 22:23 |
| Niet over jezelf, maar wel mooi hoor. Groetjes, Ric |
|
| Melski: | Vrijdag, augustus 17, 2007 21:47 |
| Echt heel mooi! gr. Melski |
|
Over dit gedicht
| Auteur: × SARAH × | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||