Woeste waanzin
met woeste waanzin
vlieg ik door het huis heen
alles op mijn pad maak ik stuk
krijg mezelf niet onder controle
boven in de hal word ik wat rustiger
sla nog éénmaal tegen de muur
en zie vanuit mijn ooghoek het bed
onbeslapen
ongebruikt door twee liefhebbende mensen
geen spannende uurtjes
warme armen
lieve woordjes
terwijl ik dat zo nodig ben
omdat ik nu gewoon
heel gewoon even
niet mijzelf ben
Reacties op dit gedicht
| yazii: | Zaterdag, augustus 18, 2007 01:05 |
| hopelijk gaat het gauw beter. warme knuffel vanaf hier | |
| honingbijtje: | Zaterdag, augustus 18, 2007 00:45 |
| openhaardhout hakken werkt ook bevrijdend en laat minder frustrerende sporen na. liefs honingbijtje |
|
| lonely 1: | Zaterdag, augustus 18, 2007 00:12 |
| even uitrazen en hopen dat je morgen jezelf weer terug vindt mooi! liefs en knuffel, hilde xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||