Kan het niet aan !!!!!
Ik weet het niet meer.
Het doet me toch zo zeer,
Ik kan nergens aan beginnen,
Voordat het einde al nadert.
Ik heb geen vertrouwen,
Niemand om op te bouwen.
Niemand om me heen,
Voel me altijd alleen.
Makkelijk te gebruiken,
Vaak aan het onderduiken.
Voel me klote,
En het gaat niet goed.
Ik voel me zo alleen,
Heb nu niemand om me heen.
Iedereen is weg,
En ik heb grootte pech.
Ik ben niet zo’n vrolijk iemand,
Soms voel ik me niemand.
Ik ben geen een.
En gewoon freaking alleen..
Ik weet et niet meer,
Het doet me toch zo zeer.
Ik voel me alleen,
En heb niemand om me heen.
Ik leef in een wereld,
Vol pijn en verdriet.
Het gevoel is er,
Elk moment kan ik instorten.
Snijden helpt niet,
Dieper snijden ook niet.
Kras na kras.
Maar het helpt niet.
Makkelijk te gebruiken,
Vaak aan het onderduiken.
Voel me klote,
En het gaat niet goed.
Ik voel me echt helemaal leeg,
Ik ben op,
En niemand die dat ziet.
En het doet me ook niet egt verdriet.
Maar het gaat om het idee.
Niemand de me helpt.
Ik praat niet makkelijk,
En ik ben niet altijd makkelijk.
Ik moet verder gaan,
Maar waarom.
De wereld kan heus wel zonder mij.
Ik zal nooit snappen,
Waarom ik met mijn pijn.
Moet verder blijven gaan…
Het doet me toch zo zeer,
Ik kan nergens aan beginnen,
Voordat het einde al nadert.
Ik heb geen vertrouwen,
Niemand om op te bouwen.
Niemand om me heen,
Voel me altijd alleen.
Makkelijk te gebruiken,
Vaak aan het onderduiken.
Voel me klote,
En het gaat niet goed.
Ik voel me zo alleen,
Heb nu niemand om me heen.
Iedereen is weg,
En ik heb grootte pech.
Ik ben niet zo’n vrolijk iemand,
Soms voel ik me niemand.
Ik ben geen een.
En gewoon freaking alleen..
Ik weet et niet meer,
Het doet me toch zo zeer.
Ik voel me alleen,
En heb niemand om me heen.
Ik leef in een wereld,
Vol pijn en verdriet.
Het gevoel is er,
Elk moment kan ik instorten.
Snijden helpt niet,
Dieper snijden ook niet.
Kras na kras.
Maar het helpt niet.
Makkelijk te gebruiken,
Vaak aan het onderduiken.
Voel me klote,
En het gaat niet goed.
Ik voel me echt helemaal leeg,
Ik ben op,
En niemand die dat ziet.
En het doet me ook niet egt verdriet.
Maar het gaat om het idee.
Niemand de me helpt.
Ik praat niet makkelijk,
En ik ben niet altijd makkelijk.
Ik moet verder gaan,
Maar waarom.
De wereld kan heus wel zonder mij.
Ik zal nooit snappen,
Waarom ik met mijn pijn.
Moet verder blijven gaan…
Reacties op dit gedicht
| little.dark: | Zondag, augustus 19, 2007 20:30 |
| mooi gedicht.. past ook by mij.. enne, heb je toegevoegd opmsn.. en je bent niet alleen hoor^^ je hebt my(A) |
|
| brokegirlfinlie: | Zondag, augustus 19, 2007 18:59 |
| heel veel sterkte he manon;) khoop da alles goe komt met u en de wereld kan nie zonder u ale ik tog nie :) |
|
| mobar: | Zaterdag, augustus 18, 2007 23:11 |
| Sterk onder woorden gebracht, probeer moed te houden en schrijf het maar van je af, sterkte, groetjes Mobar. |
|
| Br0kEn: | Zaterdag, augustus 18, 2007 21:10 |
| he niet opgeven he meid ik ben er altijd als je me nodig hebt he knuffel |
|
| StephanieH: | Zaterdag, augustus 18, 2007 21:02 |
| de freaks zijn er voor jou,dus je bent zeker niet alleen:) liefs stephanie als je wilt praten mag je altijd mailen,of toevoegen op msn |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mn0n | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||