Het zijn glibberige glijders
Die gaan langs elk hun pad
Verdriet begeleiders
Ze maken mijn handen nat
Tafel, papier en vloerkleed
Worden zo betraand
Gevoel, getiteld leed
Wat eenieder onecht waant
Mijn tranen vallen nog
Van toen mijn hartje brak
Wat maakt het uit; ik treur toch
Glijd maar rustig uit dit wrak