Tederwaaiend ontstaan
Winden zwellen aan
tot ruisende fascinatie
Licht geworden begeestering
drapeert ontloken gevoelens
als een schaduw om je heen
Ze bollen zacht op
in de taal van de liefde
telkens maar weer
tot je begeeft
tot ruisende fascinatie
Licht geworden begeestering
drapeert ontloken gevoelens
als een schaduw om je heen
Ze bollen zacht op
in de taal van de liefde
telkens maar weer
tot je begeeft
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Zondag, augustus 19, 2007 17:01 |
| phu, die is errug mooi. liefs honingbijtje |
|
| Windwhisper: | Zondag, augustus 19, 2007 13:59 |
| heerlijk gedicht puur in het genieten Liefs Cobie |
|
| Free@Bird: | Zondag, augustus 19, 2007 13:45 |
| erg mooi ! liefs, kerima |
|
| roosjerood: | Zondag, augustus 19, 2007 13:44 |
| echt prachtig , heel mooi | |
| appelboom: | Zondag, augustus 19, 2007 12:05 |
| Prachtig... Met mijn liefs, een fijne zondag, Vicky |
|
| appelboom: | Zondag, augustus 19, 2007 12:05 |
| Prachtig... Met mijn liefs, een fijne zondag, Vicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 19 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||