De grote som
Eigenlijk heb ik wel verdriet
maar echt huilen kan ik niet
Ja wel af en toe eens een traan
maar me nooit echt laten gaan
Zou ik dit verdriet nog los kunnen laten?
Zou er liefde komen tussen al dat haten?
Ik hoop het van harte
want ik hou niet meer van al dat zwarte
Heb al lang genoeg in het donker gezeten
en mezelf opgevreten
't Wordt tijd dat ik eruit kom
Maar hoe...?
Dat is de grote som..
maar echt huilen kan ik niet
Ja wel af en toe eens een traan
maar me nooit echt laten gaan
Zou ik dit verdriet nog los kunnen laten?
Zou er liefde komen tussen al dat haten?
Ik hoop het van harte
want ik hou niet meer van al dat zwarte
Heb al lang genoeg in het donker gezeten
en mezelf opgevreten
't Wordt tijd dat ik eruit kom
Maar hoe...?
Dat is de grote som..
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Woensdag, februari 20, 2002 11:52 |
| Blijf peuteren tot je een lichtgaatje ziet. Als je denkt aan al die zaden in de grond, wortelstokken en bladknoppen in het voorjaar.... jij bent er eentje van. Ook jij zult uit de koude grond tevoorschijn komen. Reken maar! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -LiSLiS- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||