Bevend...
De scherpe punt blinkt in m’n ogen
Ik zie de reflectie van mezelf
Breng het langzaam naar me toe
Geluidloos begin ik te wenen.
Bevend laat ik het vallen
In het midden van al m’n bloed
De tranen zijn gestopt
Maar het bloed blijft stromen.
Ik ben bang en het doet pijn
Badend in het zweet
Kom ik schrikkend wakker
Uit een droom, elke nacht opnieuw…
Ik zie de reflectie van mezelf
Breng het langzaam naar me toe
Geluidloos begin ik te wenen.
Bevend laat ik het vallen
In het midden van al m’n bloed
De tranen zijn gestopt
Maar het bloed blijft stromen.
Ik ben bang en het doet pijn
Badend in het zweet
Kom ik schrikkend wakker
Uit een droom, elke nacht opnieuw…
Reacties op dit gedicht
| Elieve*: | Maandag, september 17, 2007 15:57 |
| heel erg mooi ik kan me voorstellen hoe beangstigend het is om wakker te worden uit dit soort nachtmerries.. Ik hoop dat je er gauw vanaf komt.. tip: leg een anijsblokje langs je bed. KUS. |
|
| like to love you as friend: | Zaterdag, september 01, 2007 00:11 |
| dromen zijn bedrog dat geloof ik graag maar als ze tot leven komen is het antwoord een vraag . mooi geschreven anne xxxjes floke |
|
| A crying mistake..: | Woensdag, augustus 22, 2007 21:53 |
| de meeste dromen zijn bedrog, zorg dat ''t geen waarheid wordt! En vecht daarvoor! Sterkte! Xx my |
|
| Br0kEn: | Maandag, augustus 20, 2007 19:17 |
| gelukkig zijn dromen bedrog mooi geschreven knuf |
|
| yellow: | Maandag, augustus 20, 2007 13:09 |
| hopelijk blijft het bij dromen groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verwelkt_bloempje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||