Vergeven..
Met haar kleine sterke handen,
draagt ze duizende herrinneringen.
Vertaalt in haar eigen woorden,
zijn ze in haar hart geschreven..
Veel hebben ze achter gelaten,
sommige zullen nooit verdwijnen.
Maar ze weet diep van binnen,
dat ze het wel kan vergeven..
draagt ze duizende herrinneringen.
Vertaalt in haar eigen woorden,
zijn ze in haar hart geschreven..
Veel hebben ze achter gelaten,
sommige zullen nooit verdwijnen.
Maar ze weet diep van binnen,
dat ze het wel kan vergeven..
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Dinsdag, augustus 21, 2007 21:27 |
| Vergiffenis een kunst op zich, mooi verwoord. Liefs van Marousia XX | |
| Ric Geedneth: | Maandag, augustus 20, 2007 20:35 |
| Leuk gedicht, roept mooie beelden op. En vergeven, ja, dat is ook mooi als je dat kan. Alleen jammer van de foutjes in je gedicht. Groetjes, Ric |
|
| Galenhil: | Maandag, augustus 20, 2007 19:36 |
| vergiffenis is het beste medicijn tegen verdriet. Zolang handen sterk genoeg blijven.. Liefs, Galenhil |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sjonsel | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||