Sleeentermuziek...
t.a.v. het klembord achter veel gestoken vensters…
Ik dolk mijn waanzin leeg op jou,
Smerig mij en mijn draaiend rad van misplaatsing,
Verpletterende onschuld in een miskraam vrouw,
Ik verfoei belabberdheden en rijmerij,
Niemand kan mij hard maken aan de buitenkant,
Dat laat ik over aan haar duiven,
Och ik mis haar zo, wenend langs de weg,
Met haar tepels hoog in de wind,
-jan kroon in vorige levens bekend als niek en henderikus de 3e
Ik dolk mijn waanzin leeg op jou,
Smerig mij en mijn draaiend rad van misplaatsing,
Verpletterende onschuld in een miskraam vrouw,
Ik verfoei belabberdheden en rijmerij,
Niemand kan mij hard maken aan de buitenkant,
Dat laat ik over aan haar duiven,
Och ik mis haar zo, wenend langs de weg,
Met haar tepels hoog in de wind,
-jan kroon in vorige levens bekend als niek en henderikus de 3e
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, augustus 21, 2007 14:45 |
| Dit is meer dan voelbare ironie. Chapeau. Groetjes, sunset |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, augustus 21, 2007 13:07 |
| ik proef wat ironie en als ik dan nu de thema''s lees, wat ik niet had gedaan, zat ik er niet naast Wat een schrijven weer Liefs Cobie |
|
| conan: | Dinsdag, augustus 21, 2007 11:34 |
| waw , die staat , heftig en bijtend geestig ! groetjes conan*** |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jankroon1988 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||