Mijn naam is Dean..
Een naamgenoot… raast over het vaste land..
Er blijkt niets tegen bestand..
Strandhuisjes worden opgeslokt door meters hoge golven..
Bezittingen liggen na zijn vertrek… onder een hoop puin bedolven..
Hevige regenbuien…harde rukwinden teisteren nu yucatan..
Hellaas zaait deze natuurverschijning velen sporen van vernieling…daar kan je van op aan..
Dean is zijn naam..
Reacties op dit gedicht
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Woensdag, augustus 22, 2007 08:35 |
| soms ben je blij als een naam snel voorbijvliegt het liefst zonder verwoestingen liefs Ria |
|
| no-more-less: | Woensdag, augustus 22, 2007 00:56 |
| Heee Dean, niet te veel in kracht afnemen ;) sweets, no-more-less |
|
| ela: | Woensdag, augustus 22, 2007 00:46 |
| Daen is de naam maar wat doet een naam ertoe, het zijn de daden die beklijven. ela |
|
| Windwhisper: | Woensdag, augustus 22, 2007 00:42 |
| Ja Dean raast en beukt en waait en wervelt woest Een pracht gedicht liefs Cobie nadenkend en overpijnzend gelezen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Robotic | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||