Verlaat mij...
Verlaat mij,fluisterde je zachtjes
het zal je zoveel beter gaan
ik ging zonder omkijken door
omdat ik jou niet in de weg wou staan
Maar het gemis dat bleef
alsof je nog een deel aanwezig was
dat het moeilijk was zonder jou
besefte ik later maar pas
Door toen weg te vluchten
deed ik ons beide kwaad
alles verdween langzaam
je geur in huis,je stem,je gelaat
Nu weet ik
bij jou werd ik pas verwend
en begrijp ik nu heel goed
dat ik toen het geluk heb gekend...
het zal je zoveel beter gaan
ik ging zonder omkijken door
omdat ik jou niet in de weg wou staan
Maar het gemis dat bleef
alsof je nog een deel aanwezig was
dat het moeilijk was zonder jou
besefte ik later maar pas
Door toen weg te vluchten
deed ik ons beide kwaad
alles verdween langzaam
je geur in huis,je stem,je gelaat
Nu weet ik
bij jou werd ik pas verwend
en begrijp ik nu heel goed
dat ik toen het geluk heb gekend...
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Woensdag, augustus 22, 2007 20:21 |
| Gedane zaken nemen geen keer, helaas. Toch komt voor jou het geluk weer om de hoek kijken..... Fijn om jou weer te lezen! Liefs, Will |
|
| enjaeva: | Woensdag, augustus 22, 2007 14:16 |
| zo herkenbaar !!!! liefs enja eva | |
| appelboom: | Woensdag, augustus 22, 2007 12:24 |
| Pijnlijk mooi.. Met mijn liefs, een fijne dag, Vicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: soulsister | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||