Verborgen bronnen

Het is een reis door een donkere wereld
een reis die pas ophoudt als het
zijn doel heeft bereikt
Een reis die je leidt naar verborgen
bronnen en onuitgesproken gedachten

In diepe concentratie baan je je een
weg door een wirwar van losse en
nutteloze gedachten
Door donkere gangen en spelonken
van je onderbewustzijn tot je
eindelijk hebt gevonden
wat je zocht

Dat lichtje in de duisternis

die je dat eureka gevoel bezorgt

die je doet vollopen van vreugde

Waar
het idee ontspringt
Wat volgt is
dan

Het ultieme gevoel van bevrijding

Geschreven door

Edwin van Rossen

Reacties op dit gedicht

Edwin van Rossen vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Driegeetjes:	Woensdag, februari 20, 2002 16:01
Een mede-filosoof! Heb ik hem dan eindelijk gevonden! EUREKA! Goed geschreven Edwin! DrieGeetjes

Driegeetjes:	Woensdag, februari 20, 2002 16:01
Een mede-filosoof! Heb ik hem dan eindelijk gevonden! EUREKA! Goed geschreven Edwin! DrieGeetjes

Laurens Windig:	Woensdag, februari 20, 2002 14:38
Mooi beschreven Edwin!

Over dit gedicht

Auteur: Edwin van Rossen
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 20 februari 2002
Thema's: [Poezie]