café in amsterdam
zoals het onmogelijk lijkt
om een brandende lavamassa
rollend in de afgrond
................
zo ook soms die man van 150 kg
in zijn afgeleefde jeans
zijn bloot harig bovenlijf
zijn tatouages
zijn gouden ringen
en zwarte tanden
wist zij
hem op te vangen
zij met haar vrouwenhanden
haar 50 kg
en haar geur
van rozen
in het water
en als hij met haar sprak
zoveel vertrouwen
en liefde
in zijn
brute ogen
.............
een café
in amsterdam
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Donderdag, augustus 23, 2007 00:15 |
| liefde maakt blind... haha Liefs |
|
| Windwhisper: | Woensdag, augustus 22, 2007 17:40 |
| In zo''n cafeetje...is het heerlijk vertoeven...ik dacht gelijk aan die Peter heet die Beentjes dat is ook zo''n tientonner, maar of die zo''n dennetje aan zijn zijde heeft.... | |
| CBR: | Woensdag, augustus 22, 2007 17:27 |
| Hee dit vind ik wel leuk en mooi geschreven:) bedankt voor je reaktie maar ik weet eigenlijk niet meer wat ik doen moet met mijn laptop;)er is iets mis met m''n scherm en instellingen:P |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||