Molenwieken
De molen draait
hij is hem vergeten
wat wind verplaats ze
over het land dat slaapt
hij is hem vergeten
wat wind verplaats ze
over het land dat slaapt
Beekjes bevinden zich
voor zijn gezicht
waar een spijker
en een bord in zit
voor zijn gezicht
waar een spijker
en een bord in zit
Ik ken zijn verhalen
die hij vertelt met een draai
over het rooien van de aardappels
en het ophalen van het water
die hij vertelt met een draai
over het rooien van de aardappels
en het ophalen van het water
Hij was een vriend
die een schuilplaats was
waar ik me in verborg
en uitkeek over zee
die een schuilplaats was
waar ik me in verborg
en uitkeek over zee
Die puin uitklopte
op een rots
op een rots
Reacties op dit gedicht
| appelboom: | Donderdag, augustus 23, 2007 20:58 |
| Wonderschoon, mooi beeldend. Met mijn liefs, een fijne avond, Vicky |
|
| lommert: | Donderdag, augustus 23, 2007 08:53 |
| prachtig gedicht...zie het helemaal voo mee..je schept beelden;) stevige groet willem |
|
| Oxygénée: | Donderdag, augustus 23, 2007 00:52 |
| Superrrrrrrrrrrrrrr! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 23, 2007 00:19 |
| Heel mooi! | |
| no-more-less: | Donderdag, augustus 23, 2007 00:18 |
| geklopt puin op de rots..... heeel mooi greetz, no-more-less |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||