Mijn Boom
MIJN BOOM
Mijn Boom, eens groot, sterk en krachtig
is gevallen en nog steeds prachtig
De stam, liggend op de aarde
De stam, liggend op de aarde
heeft een totaal eigen waarde
is zacht, teer, begroeid met mos
een nieuw leven in het bos
Het midden tussen wal en meer
steunt op takken en geven 2 poortjes weer
deze geven bescherming aan de waterdieren
Het zonlicht erdoor kan me plezieren
Het is net alsof de hemelpoort
Het zonlicht erdoor kan me plezieren
Het is net alsof de hemelpoort
In al zijn glorie bij deze boom behoort
De kruin is in het water terechtgekomen
biedt voeding aan prachtige kleine groene bomen
Deze groeien van zuiver water en de zon
Het is net alsof het leven opnieuw voor me begon
Blank is het hout, ontschorst van allerlei lagen
Het nieuwe leven openbaarde zich zonder er naar te vragen
Deze boom liet me de evolutie zien van de natuur
Deze boom liet me de evolutie zien van de natuur
Het nieuwe leven, vanuit de kruin, zuiver en puur
De wortels van deze boom zag ik niet meer
Ik ging er op staan, ze deden niet zeer
De wortels leiden een totaal ander leven
Aan vele jonge bomen rondom werd voedsel gegeven
Deze stonden dicht opeen, met de kruinen in elkaar
De een omstrengelde de ander zowaar
Mijn boom verstond het leven en de natuur
De wortels van deze boom zag ik niet meer
Ik ging er op staan, ze deden niet zeer
De wortels leiden een totaal ander leven
Aan vele jonge bomen rondom werd voedsel gegeven
Deze stonden dicht opeen, met de kruinen in elkaar
De een omstrengelde de ander zowaar
Mijn boom verstond het leven en de natuur
Het overschaduwt niet meer hetgeen zuiver is en puur
De schors, oranje/rood van kleur is een voedingsbron
voor mos en elfenbeen, waarmee het leven ooit begon
Het voelde zacht aan, als een spons zo week en teer
Is dit het nieuwe scheppingsverhaal van de Heer?
In het zonLicht werden de beschermlaagjes zichtbaar
Ze verharden zich, werden kwetsbaar en idem zeer breekbaar
Momenteel leven we in een tijd
met enerzijds een steeds verharde mentaliteit
en anderzijds aandacht voor spiritualiteit
Misschien dat we beschermlaagjes kunnen weken
dan hoeven ze in het Licht niet te breken
En als hoge bomen eens wat kleiner durven te zijn
overschaduwen ze niemand, het vallen doet nl pijn
De schors, oranje/rood van kleur is een voedingsbron
voor mos en elfenbeen, waarmee het leven ooit begon
Het voelde zacht aan, als een spons zo week en teer
Is dit het nieuwe scheppingsverhaal van de Heer?
In het zonLicht werden de beschermlaagjes zichtbaar
Ze verharden zich, werden kwetsbaar en idem zeer breekbaar
Momenteel leven we in een tijd
met enerzijds een steeds verharde mentaliteit
en anderzijds aandacht voor spiritualiteit
Misschien dat we beschermlaagjes kunnen weken
dan hoeven ze in het Licht niet te breken
En als hoge bomen eens wat kleiner durven te zijn
overschaduwen ze niemand, het vallen doet nl pijn
Reacties op dit gedicht
| ikbenmezelf: | Vrijdag, augustus 24, 2007 19:28 |
| Prachtig verwoord jouw belevenis daar, laat mij hier jouw boom zijn, liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: witteroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||