Nooit meer...
Nooit meer een morgen.
Nooit meer een lach.
Een meisje met zorgen.
Gaat droef door de dag.
Nooit meer een nacht.
Nooit meer een zoen.
Dat had ik nooit verwacht.
Zou ik dit wel doen?
Nooit meer een traan.
Nooit meer die blik.
Wil uit het leven gaan.
En dat meisje ben ik.
(x Jelisa x)
Nooit meer een lach.
Een meisje met zorgen.
Gaat droef door de dag.
Nooit meer een nacht.
Nooit meer een zoen.
Dat had ik nooit verwacht.
Zou ik dit wel doen?
Nooit meer een traan.
Nooit meer die blik.
Wil uit het leven gaan.
En dat meisje ben ik.
(x Jelisa x)
Reacties op dit gedicht
| Mlou: | Vrijdag, augustus 24, 2007 17:25 |
| Meisje, jij blijft hier! net als ik :) We komen er wel:) Met liefs, Malou |
|
| black_beauty: | Vrijdag, augustus 24, 2007 14:09 |
| niet uit t leven stappen.. t leven kan mooi zijn ook al zit je vol met verdriet | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jaaaay | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||