En het gaat maar door
de trein die leven heet
en het duurt maar voort
het is voobij voordat je het weet

en elke stap die ik zet
de kleine dingen waarop ik let
en al de dingen die ik denk
en al de woorden die ik zeg maken mijn dag geleefd
en mijn leven beleefd

elke traan die vloeit over mijn wangen
zegt meer dan duizend verzwegen woorden
en elk iets dat me doet verlangen
betekend me meer dan alle liefkozen

op het ritme van de muziek
precies
zet ik elke stap naar nergens
maar toch weet ik dat ik de goede weg voor me heb

elke dag weer sta ik op en ik denk
moet dit nu
maar ik weet niet wat die dag me brengt
en vol verlangens sleep ik weer uit mijn bed om de dag te ontmoeten

het leven is als een bloem
zo mooi
ze kan verkleuren maar blijft de zelfde
vindt haar plek tussen gras, riet en hooi
en één kan meer dan duizend woorden zeggen

met jou of zonder
zal ik de toekomst in gaan
al de antwoorden zullen worden gevonden
ik weet nu, ik kan het aan

ik identificeer mezelf aan de littekens
en mijn ogen
ookal heb ik soks de wil tegen
elke keuze is bij mij weloverwogen

met elke keuze bepaal ik mijn leven
probeer ik mijn eigen plekjes te creeëren
want mijn leven mag ik zelf bepalen
en ik al er alles uithalen