...
we hebben nooit een toekomst(samen)gehad
maar ik wel mijn dromen
je hebt mijn dromen nooit gekend,
ook niet willen kennen
ik ben je huilschoudertje als het minder gaat
en in een romantische bui
jij de mijne
we hebben mooie tijden
jij en ik
ik bedank je dat ik "we" kan zeggen
zonder bij jou ook maar enige argwaan te wekken
Reacties op dit gedicht
| Karel Brits: | Zondag, mei 19, 2002 00:50 |
| Ik kan me alleen maar bij Jos aansluiten. De angst om te verliezen wat je hebt, als de ander je gevoelens beter zou kennen, is hier erg mooi in weergegeven. Maar cijfer je gevoelens niet te ver weg. Voor je 't weet, word je er gek van. Knuffel, Karel |
|
| Jos Leus: | Donderdag, april 25, 2002 08:36 |
| Mooi Anneke, vooral de laatste regel "ik bedank je dat ik "we" kan zeggen zonder bij jou ook maar enige argwaan te wekken" is mooi... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Van Nuffel | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||