hoezo verlaten ziel
Sorry voor iedereen dat ik ben
Emoties kent zo zijn grenzen
Ik ben alleen geen douanebeambte
Mensen schrikken als ik schrijf
Ik ben aan het doodgaan, herleef
Vage klanken en zielig gezeik
Ze horen hier niet meer thuis
De stank van verdriet grotesk
Rare beelden beinvloeden mij
Rake klappen voelen hard aan
Toch geen grootse naam op aarde
Geen grootse daden alleen bitter
Zoete dingen gaan aan mij voorbij
Pijn vult mijn spieren en hersenen
Ik ga weg nu ontwijk dit het liefst
Emoties kent zo zijn grenzen
Ik ben alleen geen douanebeambte
Mensen schrikken als ik schrijf
Ik ben aan het doodgaan, herleef
Vage klanken en zielig gezeik
Ze horen hier niet meer thuis
De stank van verdriet grotesk
Rare beelden beinvloeden mij
Rake klappen voelen hard aan
Toch geen grootse naam op aarde
Geen grootse daden alleen bitter
Zoete dingen gaan aan mij voorbij
Pijn vult mijn spieren en hersenen
Ik ga weg nu ontwijk dit het liefst
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: David de Vreer |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||