In woorden verborgen
In woorden verborgen
de resten van adem opgespaard
woorden niet uitgesproken
de ziel het denken ontnomen
de roes van prikkeldraad
door spervuur gezekerd
in een eenzame loopgraaf
de molens ze komen
ik ben bang
geen kogels meer
dan maar de spiegel
ja ik huil
slechts de maan antwoord
de donder raast voort
laat me achter
met een bloedend hart
in de wind
de laatste adem teug
een laatste slok
dan het duister
gevolgd door stilte
maar wie hoort de laatste snik
enkel de duivel
het laatste oordeel
een deel
van een vooroordeel
maar net een te veel
***
Wim
****
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||