mijn ziel aan een schandpaal
een stroming uit een ververleden
die alleen ik nog in de spiegel zie
het geluk streelt veel al weg
maar resten zijn geworteld
in de wanden van mijn hart
als orkanen beuken ze in op mijn gevoel
een antwoord heb ik niet
soms enkel nog stille tranen
maskers zijn verpulverd
ik zie enkel mijn ware ik
en juist bij hem ontbreken alle woorden
is mijn waarheid een lat te hoog
of meer een brug te ver
ik zucht en zwijg
de toekomst is blank
maar bruist vol leven
engelen zij zuchten
de woorden zijn helder
paljas breek je spiegel
wees geen nar en leef
Klaes: | Zondag, augustus 26, 2007 18:56 |
indrukwekkend schrijfsel Wim groet/klaes |
|
maria : | Zondag, augustus 26, 2007 18:23 |
leren omgaan met ver-leed is soms zeer moeilijk en kan soms in handreiking steuntje in rug krijgen met hulp uit eigen vrije keus en al is het zwaar zal het ruimte geven tot nog meer genieten van nu en toekomstleven liefs, maria |
|
Quadesh: | Zondag, augustus 26, 2007 17:33 |
verleden vormde een hoop de toekomst zal het anders doen en regen en zonneschijn vormt nog altijd een regenboog. kus | |
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 augustus 2007 | ||
Thema's: |