Mijn luit!
Mijn luit! Ontwaak!
vanavond gaan we spelen!
dus 'k trek uw snaren lekker strak
en smeer nog eens mijn kele
Het licht verdooft, de show begint
we komen 't podium opgerold
Ik denk da'k doodga, maar ik zing
met hert en ziel de zale vol
Merci mijn luit, 't was goed vandaag
we hebben ze plat gekregen
de avond was alweer geslaagd
alleen de groupies vielen tegen
vanavond gaan we spelen!
dus 'k trek uw snaren lekker strak
en smeer nog eens mijn kele
Het licht verdooft, de show begint
we komen 't podium opgerold
Ik denk da'k doodga, maar ik zing
met hert en ziel de zale vol
Merci mijn luit, 't was goed vandaag
we hebben ze plat gekregen
de avond was alweer geslaagd
alleen de groupies vielen tegen
Reacties op dit gedicht
| Anna F: | Dinsdag, september 18, 2007 19:21 |
| En toch hebt gij mijn ziel geraakt, al was het niet met uwe luit ''t was uw, ietwat moderne, poezie reken mijn hart tot uwen buit. Hoogachend, uw jonkvrouw. (heet dat tegenwoordig een groupie?) :) Anna |
|
| honingbijtje: | Maandag, augustus 27, 2007 08:58 |
| Prachtig, misschien je pakkie ff opstrijken, vinden groupies geweldig. liefs honingbijtje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jeroen Pollentier (Hippoliet) | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||