sporen als toen
stil wandelen wegen naar de witgekalkte huizen
alsof zij ingesneeuwd tegen een grijze hemel leunen
en ’t water waarop vroege nevelsluiers liggen
leeft reeds zijn eigen herfstige eenzaamheid
op pleinen echoën de lang gestorven schreden
in dagen die door ‘t gisteren zijn ingehaald
niets dat de vredige zondagsrust kan storen
oogst wordt nog met dezelfde eelt betaald
en niet vergeten al het feesten, hun culturen
die heel voorzichtig aan de huidige tijd gewend
in maannacht waar de heksen ooit hun dansen
en gnomen, kobolds door de bossen zijn gerend
verstard zijn zij, veranderd in elegieën
gebogen ’t lijf en leer gerimpeld hun gezicht
met lege ogen als van verlaten bruiden
gebogen onder zware levensplicht
geen lachen noch wat blijheid onder lichten
waar enkel muggen zwermen en ’t gezoen
van afscheid nemen van hun zonen, dochters
enkel de wegen trekken hun sporen nog als toen.
sunset 28-08-2007
Reacties op dit gedicht
| Jan de haan: | Vrijdag, augustus 31, 2007 15:11 |
| zoete herinneringen mee genomen naar deze tijd,prachtig groeten jan |
|
| fortuna: | Maandag, augustus 27, 2007 22:03 |
| een beeld door het verleden, meegewaaid naar het heden, en nog steeds mooi, zo te lezen. Liefs |
|
| elze: | Maandag, augustus 27, 2007 16:14 |
| een fantasie, die de troubadour zijn wegen leidt door t donkerste van het woud prachtig... laifs elze |
|
| conan: | Maandag, augustus 27, 2007 11:36 |
| gedicht me heimwee naar een trager en fantasievoller tijd .... sterk verbeeld liefs conan*** |
|
| dichterbij: | Maandag, augustus 27, 2007 10:42 |
| gerinneringen bijna sprookjesachtig verwoord prachtig liefs |
|
| Hilly N: | Maandag, augustus 27, 2007 09:06 |
| Dank je voor het delen. Mooi omschreven herinneringen. Lieve groet, Hilly |
|
| switi lobi: | Maandag, augustus 27, 2007 08:49 |
| ''t Is prachtig, bijna dromend geschreven...zoet herinneren vermengt zich met het hedendaagse. Fijne dag! Liefsliefs en een dikke kus, switi lobi |
|
| honingbijtje: | Maandag, augustus 27, 2007 08:37 |
| Wat een schoonheid spiegel jij hier ons voor. De herinnering aan vroeger, het veranderen met de tijd, pijnlijk maar niet te stoppen. liefs honingbijtje |
|
| remie: | Maandag, augustus 27, 2007 07:57 |
| wat een pracht herinnering wel triest als ik het zo lees...liefs remie | |
| _Assepoester_: | Maandag, augustus 27, 2007 07:39 |
| Prachtig! Liefs |
|
| Windwhisper: | Maandag, augustus 27, 2007 07:31 |
| Prachtig Sunset Ingo...het rijden door jouw herinnering in de sporen van die tijd Liefs Cobie Genietend gelezen Kuzzz |
|
| sunset: | Maandag, augustus 27, 2007 07:23 |
| Ik ben door de Solling gereden over de wegen van mijn vroegste kindheid; de tijd vóór dat er autosnelwegen waren. | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||