met dood overgoten
morgen
ben ik weg
weg van mezelf
verdwenen uit men lichaam
doelloos verloren
zielloos herboren
niemand zal me nog kennen
behalve Wanhoop en Eenzaamheid
als 2 spiegels waartegen ik spreek
tegenover elkaar staan ze
een eindeloos perspectief
van verdriet
ze stuk slaan kan ik niet
ik ben krachteloos naakt
en zie mezelf in alle lelijkheid
men zelfrespect springt de vergeetput in
maar daar geeft niemand om
want ik zal weg zijn
morgen
ben ik weg
weg van mezelf
verdwenen uit men lichaam
doelloos verloren
zielloos herboren
niemand zal me nog kennen
behalve Wanhoop en Eenzaamheid
als 2 spiegels waartegen ik spreek
tegenover elkaar staan ze
een eindeloos perspectief
van verdriet
ze stuk slaan kan ik niet
ik ben krachteloos naakt
en zie mezelf in alle lelijkheid
men zelfrespect springt de vergeetput in
maar daar geeft niemand om
want ik zal weg zijn
morgen
Reacties op dit gedicht
| Chaotique: | Woensdag, februari 20, 2002 19:17 |
| leuk pram. maar het is eigelijk niet op mij van toepassing, ik wou gewoon iets schrijven, toch bedankt;-) | |
| pramodah: | Woensdag, februari 20, 2002 19:10 |
| niemant is alleen maar lelijk,en wat de spiegel zegd is niet voor iedereen hetzelfde,zoek eens naar de goede dingen in jezelf want die negeer je nu.............. liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Chaotique | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||