knagende herinneringen
de winter wordt lang
killig nat grijs
met zo nu en dan
misschien onschuldig wit
de lente was
pas nog
broeiend heet
en om te steunen
de tijd daartussen
behoorde ’t frisse groen
en ‘t kiemende verlangen
van beloofde bloei
nu verbleekt reeds weerspiegeling
in plassen herinnering
rimpelen vervagende beelden
pijnvolle ontgoocheling
en elke avond
knaagt het herinneren
en het missen
van jou.
sunset 28-08-2007
Reacties op dit gedicht
| mobar: | Dinsdag, augustus 28, 2007 22:37 |
| Mooi weergegeven dit tijdsbeeld van dit jaar, heel graag gelezen, groetjes Mobar. |
|
| lonely 1: | Dinsdag, augustus 28, 2007 13:40 |
| droef, ik weet zo goed wat je bedoelt, liefs en knuffel, hilde |
|
| Fairouz: | Dinsdag, augustus 28, 2007 11:05 |
| droevig Fairouz | |
| dichterbij: | Dinsdag, augustus 28, 2007 10:03 |
| soms kunnen herinneringen pijnlijk zijn mooi geschreven liefs |
|
| Hilly N: | Dinsdag, augustus 28, 2007 08:35 |
| Hoe mooi omschreven, van genoten weer. lieve groet, Hilly |
|
| anneke van dijk-ploeg: | Dinsdag, augustus 28, 2007 08:26 |
| ware poezie! liefs, namaste, anneke |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, augustus 28, 2007 08:23 |
| dat klinkt droef-mooi Liefs Cobie Goede morgen Sunset Ingo kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||