De Wijnrank
De wijnrank
Dansend uit ritme hangende vragen
voor de zon verborgen verkleurde bladeren.
Verschrompelde beelden vertonen eens meer
rotte vruchten, als gezichten verweerd.
Geschonken palen met gif doordrenkt
om een plant te stutten voor altijd gekrenkt.
Draden van onrust groeien gemeen
verstikkende omhelzing verstrengelt ineen.
Twijfels door anderen in mijn zijn gepland
groeien door woorden, gedachten
gegeven, geschonken
. . .
aan een rotte wijnrank.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Dylirium | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||