Stille schuld
Haar vinger vuurt met verwijten
Haar stem spuugt straf
Mijn schouders schermen met satire
Mijn hart herbergt haat
De schone schijn schittert
Vriendelijkheid verbergt wrok
Dagelijks droom ik dit te doorbreken
Ach, de dag is weer voorbij
Haar adem ankert de afgunst
Haar wenkbrauwen wanen wetenschap
Mijn rug roept rivaliteit
Mijn buik borrelt van blaam
De schone schijn schittert
Vriendelijkheid verbergt wrok
Dagelijks droom ik dit te doorbreken
Ach, de dag is weer voorbij
Haar stem spuugt straf
Mijn schouders schermen met satire
Mijn hart herbergt haat
De schone schijn schittert
Vriendelijkheid verbergt wrok
Dagelijks droom ik dit te doorbreken
Ach, de dag is weer voorbij
Haar adem ankert de afgunst
Haar wenkbrauwen wanen wetenschap
Mijn rug roept rivaliteit
Mijn buik borrelt van blaam
De schone schijn schittert
Vriendelijkheid verbergt wrok
Dagelijks droom ik dit te doorbreken
Ach, de dag is weer voorbij
Reacties op dit gedicht
| CBR: | Dinsdag, augustus 28, 2007 21:20 |
| Ik kan je wel begrijpen denk ik;) Liefs Cbr |
|
| no-more-less: | Dinsdag, augustus 28, 2007 19:47 |
| herkenbaar, maar met wrok los je niks op sweets, no-more-less |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dotje2face | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||