leven in vogelvlucht
vliegend over het wolkendek
van mijn innerlijke dromen
zie ik mijn complete leven
aan mij voorbij gekomen
veel hele mooie momenten
maar ook heel veel verdriet
probeer er omheen te vliegen
maar lukken doet dat niet
in duikvlucht ga ik er doorheen
probeer angsten te ontwijken
mijn vleugels wijd uitgestrekt
laat mijn angsten niet blijken
door de wolken vlieg ik heen
naar de zon die dapper schijnt
langs alle mooie momenten
en de angst verdwijnt
ik strek mijn vleugels wijder
sla ze lustig op en neer
spoedend naar het heden
en ik vraag om meer
zwevend op de toekomst
laat ik mijn dromen gaan
gedragen door thermiek
ga ik in het leven staan
een vlucht door mijn leven
een vlucht naar mijn zijn.
de herinneringen vergetend
aan vastgeroeste pijn
een vlucht boordevol lessen
van veel nemen en geven
een vlucht voor de toekomst
de vogelvlucht van mijn leven
Reacties op dit gedicht
| no-more-less: | Dinsdag, augustus 28, 2007 23:40 |
| Sas, mooi verwoord van een triest gegeven, mij sprak juist het laatste couplet aan. Vergeet niet van je lessen te leren ;) sweets, no-more-less |
|
| mobar: | Dinsdag, augustus 28, 2007 23:03 |
| Mooi gedicht, de eerste strofe vind ik het mooiste. groetjes Mobar :D |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia190 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||