Het is stil in huis ...
Het mateloos verlangen
naar wat hier
niet meer
is …
de stilte
die
blijft hangen
strooit ergernis …
en toch
besef ik
dat
sterven erger is ...
je gemis
is voluit
en toch ben je
onze wereld niet uit ...
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Woensdag, augustus 29, 2007 20:48 |
| Helemaal mee eens. Mooi, de afwachtende hoop op een vervolg. Liefs |
|
| dreadqueen: | Woensdag, augustus 29, 2007 17:33 |
| Het eenzaam achter blijven laat je voelen het gemis. Dat het leven zonder... toch heel anders is. Toch voel ik het positieve,verder door het leven gaan en naar de toekomst kijkend stevig in je schoenen staan.Lieve groetjes |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, augustus 29, 2007 13:24 |
| aanvaarding in het afscheid en toch blijft het gemis zo zwaar in de stilte hangen, maar liefde blijft voluit in het hart... mooi geschreven ! liefs kerima ellouise |
|
| fran92: | Woensdag, augustus 29, 2007 12:20 |
| heel veel dikke knuffels voor jou meid ook al weet ik dat het zo weinig helpt. Liefs fran92 |
|
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, augustus 29, 2007 10:49 |
| Afscheid nemen doet altijd zeer en laat een leegte achter, ook al is het maar voor tijdelijk... Liefs... |
|
| Hilly N: | Woensdag, augustus 29, 2007 09:21 |
| Jullie dragen elkaar in het hart. Moeilijk is het wel he meis? Voor je het weet zie je elkaar weer. ( makkelijk gezegd ) Sterkte en een lieve groet, Hilly |
|
| Windwhisper: | Woensdag, augustus 29, 2007 09:00 |
| Prachtig verwoordend gevoel...voel de glimlach in je hrt liefs Cobie Kuzz Goede morgen |
|
| switi lobi: | Woensdag, augustus 29, 2007 08:55 |
| Een herkenbaar gevoel laat je hier blijken... Fijne dag K@trien. Liefsliefs, switi lobi |
|
| lommert: | Woensdag, augustus 29, 2007 08:29 |
| het gemis zo duidelijk beschreven, maar toch ook het besef: ik moet verder..indenkend mooi gedicht liefs willem |
|
| no-more-less: | Woensdag, augustus 29, 2007 08:29 |
| zucht, die verrotte verweidering ook, zolang dat huis ook maar een echt thuis is sweeta, no-more-less |
|
| honingbijtje: | Woensdag, augustus 29, 2007 08:21 |
| Stilte kan je soms door niets veranderen. Gelukkig blijft de troost dat je thuis ietjes verder is. Heel mooi. liefs honingbijtje |
|
| remie: | Woensdag, augustus 29, 2007 08:18 |
| afstanden zijn te overbruggen katrien....liefde overschreid alle grenzen...liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: K@trien | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||