Allen zitten aan tafel verveeld
allen zitten aan tafel verveeld
Terwijl de kaarten worden verdeeld
Het zijn slechts slechte die ze krijgen
Over goede blijven ze zwijgen
Er wordt gegokt en veel gezinspeeld
Zo krijgen we van alles in beeld
Kaarters met heel weinig die dreigen
Of zij die met veel staan te hijgen
Elkeen voelt zich ergens benadeelt
Maar er is niemand die zich verveelt
Ze denken allen aan hun eigen
Terwijl de gemoederen stijgen
Doch dit is toch een slecht voorbeeld
Want alsof het hun geen haartje scheelt
Laten ze zich achterwaart neigen
Om bij het vals spelen te blijven
Terwijl de kaarten worden verdeeld
Het zijn slechts slechte die ze krijgen
Over goede blijven ze zwijgen
Er wordt gegokt en veel gezinspeeld
Zo krijgen we van alles in beeld
Kaarters met heel weinig die dreigen
Of zij die met veel staan te hijgen
Elkeen voelt zich ergens benadeelt
Maar er is niemand die zich verveelt
Ze denken allen aan hun eigen
Terwijl de gemoederen stijgen
Doch dit is toch een slecht voorbeeld
Want alsof het hun geen haartje scheelt
Laten ze zich achterwaart neigen
Om bij het vals spelen te blijven
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||