pest humeur
Kan wel zeiken
schreeuwen
scheelden
schoppen
ben in een pest humeur
kwaad in deze dag
verdriet wat er achter schuild
angst wat er mee speelt
kan er even niet meer tegen
hoe ik leef in de dagen
waarom moet alles zo vergaan
contacten gaan vermoeiend
wil iemand me nog wel zien
me willen spreken
tja je ziet maar weer
zit met mezelf weer in de knoei
hoe kom ik er weer uit
het lijkt wel verergerd
ben gewoon mezelf niet
kan ik er wat verdomme aan doen
kan wel janken
huilen
rennen
en zeker vluchten
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Woensdag, augustus 29, 2007 18:13 |
| Gewoon even even tot tien tellen....kopje onder met je hoofd in het koude water....even met alle deuren rammelen en een grote wind laten.... weet je je hebt gewoon een baaldag...kan de beste overkomen sterkte liefs Cobie |
|
| switi lobi: | Woensdag, augustus 29, 2007 16:17 |
| Vluchten kan niet meer...want het helpt je niet. De confrontatie aangaan wel. Vecht voor je geluk meisje! Dikke troostknufff Liefsliefs, switi lobi |
|
| arie: | Woensdag, augustus 29, 2007 16:10 |
| En toch... Vluchten helpt niet... Pak de koe bij de horens en werk aan jouw vooruitgang Je wilt gelukkig zijn Toch?? Doe er dan wat aan en ga niet zitten kniezen.. liefs, arie |
|
| Oorlam: | Woensdag, augustus 29, 2007 15:48 |
| Een verfrissende opluchtende knuffelaai dan maar! | |
| fran92: | Woensdag, augustus 29, 2007 15:07 |
| en toch heeft vluchten geen zin want het haalt je altijd weer in. ik denk wel aan je hoor liefs en knuff voor jou |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||