Jij huilde toen jij mij vertelde
ik drijf door de ochtendbries
kleuren vervagen in mijn ogen
iemand die ik zo mis
drijft mee aan mij zij
als twee gekleurde blaadjes
komen we zacht neer op de grond
wat nat is geworden door de tranen
roerloos blijven we liggen
wachten we tot de winter ons komt halen
probeerde je nog zoveel te vertellen
maar jij huilde toen je mij vertelde
dat alles wat wij hadden
weg is
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, augustus 30, 2007 19:58 |
| Tonend delend integer overgebracht. Groetjes, sunset |
|
| tulpje: | Donderdag, augustus 30, 2007 11:30 |
| droefmooi verwoord lieverd geef je een dikke knuffelkus liefs mij |
|
| lommert: | Donderdag, augustus 30, 2007 10:20 |
| droevig om te lezen...prachtig in woorden vertolkt stevige groet willem |
|
| remie: | Donderdag, augustus 30, 2007 09:57 |
| zo mooi met die foto zo sprekend....verdriet is voelbaar....liefs remie | |
| lonely 1: | Donderdag, augustus 30, 2007 08:39 |
| zo droef, ik wou dat ik je kon troosten, liefs en knuffel, hilde xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||