Samen - voor Anja
Samen
Donkere wolken trekken voorbij
verdriet heeft er de boventoon
schep op schep tovert bergen
rondom jou het verwarde dal
begrijpelijk de warme tranen
van een verscheurd moederhart
jaar na jaar, dag na dag
zij is niet meer, weg zon en maan
je trouwe viervoeter kijkt je aan
schuine kop, ogen op droef
het waarom zet vraagtekens
waar wij ze niet willen zien
toch blijft dat speciale plekje
diep in harten verscholen
herinneringen koesterend
gedachten bevrijdend
de bloemen op muren
en vlinders van steen
schenken moed en kracht
en helpen je er doorheen
Reacties op dit gedicht
| Marjolein.: | Vrijdag, augustus 31, 2007 09:02 |
Een gedichtje als deze zal ook een goede uitwerking op haar hebben. Liefdevol (: Liefs, |
|
| Hilly N: | Donderdag, augustus 30, 2007 20:44 |
| Wat prachtig en liefdevol. Lieve groet, Hilly |
|
| sunset: | Donderdag, augustus 30, 2007 17:35 |
| Delend warm mooi door jou verwoord. Liefs en knuf (ook en zeker voor anja, paul), sunset |
|
| switi lobi: | Donderdag, augustus 30, 2007 16:23 |
| Maar ook mensen zoals jij helpen ons er doorheen... dank je wel lief mens! Dikke kus van Paul en mij, liefsliefs...switi lobi |
|
| Windwhisper: | Donderdag, augustus 30, 2007 13:35 |
| Zucht...een troostende pracht | |
| lexx: | Donderdag, augustus 30, 2007 13:20 |
| Liefdevol, genegen, mooi :D | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||