Het lijkje op de stoep.
Het lijkje op de stoep.
Jouw lijkje
dat ooit een warm lichaampje was,
geborgen in mijn zachte schoot
rol ik nu in wat valse noten
uit onze piano,
weerklanken van mijn gemoed
dat al even koud zou worden
als jouw stoffelijkheid
als ik geen warmte vond in het fluweel van wat je achterliet
in het zolderkamertje van mijn spinseltjes,
achterblijfseltjes en vertalingen
van jouw innemende lach
in mijn gemoed.
Sammeke.
.
Reacties op dit gedicht
| Benjamin de Rooy: | Woensdag, februari 20, 2002 23:14 |
| Weer een hele mooie sam! geeft mij inspiratie :) |
|
| Driegeetjes: | Woensdag, februari 20, 2002 22:33 |
| Mooi gespeeld Sam! Muziek voor mijn zinnen... DrieGeetjes |
|
| pramodah: | Woensdag, februari 20, 2002 22:04 |
| dit is weer een prachtstukje sammy................. pramodah |
|
| (V@MPKE) ©: | Woensdag, februari 20, 2002 22:00 |
| waar blijf je't toch allemaal halen? Mooi Sammeke, héél mooi! .xXx. V@mpke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sammy de zutter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||