Ruimte
De lucht in mijn vezels
blaast herinneringen weg
zwevend in zonneschemer
ik mag zijn
de deuren zijn openingen
mijn haat lach ik
de religies zijn openingen
mijn haat lach ik
de woorden zijn openingen
mijn haat lach ik
naar het andere extreme
mijn haat als opening naar een andere opening
blaast herinneringen weg
zwevend in zonneschemer
ik mag zijn
de deuren zijn openingen
mijn haat lach ik
de religies zijn openingen
mijn haat lach ik
de woorden zijn openingen
mijn haat lach ik
naar het andere extreme
mijn haat als opening naar een andere opening
Reacties op dit gedicht
| ela: | Vrijdag, augustus 31, 2007 14:47 |
| Laat haat nooit een doel zijn om anderen zaken te leen kennen, dat levert meestal verkeerde zaken op. ela |
|
| Oorlam: | Vrijdag, augustus 31, 2007 13:57 |
| Wonderlijk gedicht! mysterieus | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, augustus 31, 2007 13:39 |
| zeer sterk verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: thomas clymans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||