Mam...
je schreeuwt tegen me alsof ik een vreemde voor je ben
praten doen we niet meer en ook eten is voorbij
jij bent van mening dat je geen eten hoeft klaar te maken
vooral niet voor mensen die het toch niet opeten
je kijkt me niet meer aan maar dwars door mij heen
iets aardigs zeggen heb je nog nooit gedaan
jij vergelijkt me met anderen die ano hebben
vindt dat ik dezelfde kant op ga
zo snel heb jij je oordeel klaar
jij speelt zelf wel voor dokter
reageert je feiten op mij af
niks van naastenliefde
mam...
ik ben het je dochter...
die juist zo hard probeert te vechten...
het ook allang had kunnen opgeven...
mam...
- X - X - X -
Reacties op dit gedicht
| ato: | Zaterdag, september 01, 2007 08:18 |
| Sterkte! | |
| DeViLoFEaRtH: | Vrijdag, augustus 31, 2007 20:45 |
| sterkte meis probeer misschien te praten met je mam of laat dit aan je mams lezen sterkte meis | |
| lachebekje1988: | Vrijdag, augustus 31, 2007 20:33 |
| bewijs het tegendeel zou ik zelf doen... | |
| Flowergiirl.: | Vrijdag, augustus 31, 2007 20:12 |
| Heeel erg veel sterkte! Laat dit aan je moeder lezen, Misschien helpt het meiss:) Veel liefs.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jouw-kleine-meis | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||