Klein zijn die oogjes
Klein zijn die oogjes
Die mij diep treffen
Met wenkbrauw boogjes
Krom en niet effen
Strak is ook hun blik
Recht doorheen mijn hart
Waar geen woord noch kick
Mij ooit heeft gesard
Hun keel staat droogjes
Bij al dat keffen
Als al die zoogjes
Liggen te beffen
Wijl ik zwijg en schrik
Sprakeloos verward
Horend het getik
Van elk dier apart
Die mij diep treffen
Met wenkbrauw boogjes
Krom en niet effen
Strak is ook hun blik
Recht doorheen mijn hart
Waar geen woord noch kick
Mij ooit heeft gesard
Hun keel staat droogjes
Bij al dat keffen
Als al die zoogjes
Liggen te beffen
Wijl ik zwijg en schrik
Sprakeloos verward
Horend het getik
Van elk dier apart
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zaterdag, september 01, 2007 15:36 |
| En klein zijn de strontjes, je zal ze nog wel vinden. mooi geschreven. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2007 | ||
| Thema's: | ||