niet meer stil blijven staan
Je rent er doorheen...
vergeet je tranen en je verdriet.
Iedereen ziet jou als iemand met een hart van steen,
en de kwetsbaarheid zien ze in jou niet.
Je doet alles eraan niet meer stil te hoeven staan...
Toch ben je in jouw eenzaamheid niet alleen.
Omringt door stemmen, stemmen wat je niet kunt verstaan.
ZO werkelijk zijn de stemmen, doch voel jij jezelf als een waan.
Je rent er doorheen.
Je bent er allang in gegaan.
Je troost je trieste tranen, troost hem zo als je nog nooit eerder had gedaan.
Jetroost ze door niet meer stil te blijven staan
vergeet je tranen en je verdriet.
Iedereen ziet jou als iemand met een hart van steen,
en de kwetsbaarheid zien ze in jou niet.
Je doet alles eraan niet meer stil te hoeven staan...
Toch ben je in jouw eenzaamheid niet alleen.
Omringt door stemmen, stemmen wat je niet kunt verstaan.
ZO werkelijk zijn de stemmen, doch voel jij jezelf als een waan.
Je rent er doorheen.
Je bent er allang in gegaan.
Je troost je trieste tranen, troost hem zo als je nog nooit eerder had gedaan.
Jetroost ze door niet meer stil te blijven staan
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2007 | ||
| Thema's: | ||