glimlach van een herinnering
Alles wat leeft gaan dansen om
de warmte van je hart; aan zee
laat je schelpen zwemmen en
golven zoutloos glooien,
zo kunnen je ogen enkel lief hebben
en warmte geven aan duisternis,
want achter iedere traan verdriet
schuilt de glimlach van een herinnering
en ze vergeten verledens
en lachen om later,
of nu.
* gebaseerd op de woorden van een vriendin, Manon*
Reacties op dit gedicht
| Paul de Bruyn: | Zaterdag, september 01, 2007 14:41 |
| ''gaat dansen'' en er is slechts één verleden per persoon..meestal dan,;) Vergeet niet, neem ''t vast en koester de verandering. Liefs, |
|
| Veerle_L: | Zaterdag, september 01, 2007 13:07 |
| Heel erg mooi Liefs, |
|
| Luna( ): | Zaterdag, september 01, 2007 13:04 |
| wauw, ontzettend mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elise, | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2007 | ||
| Thema's: | ||