in het woud van morgen
raap de bladeren, mijn zoon
in het woud van morgen
ze vertellen van wat is geweest
maar vooral wat komt
en dragen de vergankelijkheid,
het sterven,
doch ook de nerven
van wijsheid die bevrijdt
buig, mijn zoon
voor de aarde in bloei
vertraag je pas
bij het voelen
van het zachte mos
denk daarbij
aan de mensen
die onevenredig woelen
kijk naar de bomen
met scherpe en brede toppen
zij tonen de hoogte,
groeien naar de lucht
om bij tijd en wijle in te dromen
als de rust je wilt stoppen,
zodat je even mag bekomen
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Zondag, september 02, 2007 13:09 |
| Dit vind ik helemaal geweldig. Een wijsheid straalt hier uit. Meer dan graag gelezen. liefs honingbijtje |
|
| lommert: | Zondag, september 02, 2007 12:15 |
| bijzonder graag gelezen...ze opent....deuren... stevige groet willem |
|
| roosjerood: | Zondag, september 02, 2007 12:02 |
| heel mooi om te lezen , echt prachtig | |
| conan: | Zondag, september 02, 2007 11:57 |
| een Rilke-sfeer in je bladerend gedicht dat op het einde de hemel opent...knap Julius! conan*** |
|
| Free@Bird: | Zondag, september 02, 2007 11:30 |
| Een pracht om te lezen deze mooie gedicht! liefs, kerima |
|
| Klaes: | Zondag, september 02, 2007 11:10 |
| schrijvend in grote hoogte subliem Hans fijne zondag |
|
| Hilly N: | Zondag, september 02, 2007 11:00 |
| Geweldig, mooi om te lezen. Te herlezen. Lieve groet, Hilly |
|
| lonely 1: | Zondag, september 02, 2007 10:54 |
| prachtig geschreven, liefs, lonely 1 |
|
| kerima ellouise: | Zondag, september 02, 2007 10:27 |
| schitterend gedicht liefs kerima ellouise |
|
| sunset: | Zondag, september 02, 2007 10:25 |
| Prachtig gewoon Hans. En eentje die ik meermaals heb gelezen. Groetjes en nog een heel fijne dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2007 | ||
| Thema's: | ||