Anorexia
pijn doorbreekt de stilte
die dodelijk is gevallen
na woede en onmacht
geen eigen rechter meer
verdriet overheerst mijn gevoel
dat na de klap onmiddelijk is uitgeschakelt
na moeite en verzet
mijzelf overgegeven
letterlijk overgegeten
uitgespuugd wat dwars zat
verwijderd uit mn keel
het was blijven hangen
leeg is nu de doorgang
staat niets meer in de weg
het gat naar de stilte eindelijk
mijn gevoel lusteloos
ano, je bent nog steeds een deel van mij. ik zal je, ook als dit voorbij is, nooit meer vergeten.
Reacties op dit gedicht
| Joeke: | Zondag, september 02, 2007 20:54 |
| Mooi gedicht, ik weet het is niet makkelijk en natuurlijk vergeet je dit nooit maar je kunt wel doorzetten ik weet het ik ken zelf ook iemand die er voor vecht en nu al gewonnen heeft ! omdat ze weet dat mager niet mooi is maar gezond zijn dat dat je innerlijk mooi maakt en als je gezondheid kan uitstralen ben je hoe dan ook prachtig en mooi ! Liefs Joeke |
|
| ILse Bruintjes: | Zondag, september 02, 2007 20:52 |
| zoek hulp anorexia is een moeilijke ziekte je bent altijd bang om dikte worden ik hoop dat je beter wordt xxx |
|
| I am me: | Zondag, september 02, 2007 19:40 |
| mooi verwoord. zoek aub hulp, want ook jij hebt een mooi leven voor je, ook al is dat nu misschien moeilijk te geloven? sterkte, als er iets is wat ik kan doen? xx | |
| laya001: | Zondag, september 02, 2007 19:27 |
| wens jou héél veel sterkte | |
| ato: | Zondag, september 02, 2007 19:26 |
| liefs | |
| leilei: | Zondag, september 02, 2007 19:18 |
| ben er stil van |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jouw-kleine-meis | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2007 | ||
| Thema's: | ||