Witte Lelie
Witte Lelie
een kabbelend beekje
eenzaamheid
eeuwenoude rotsen
versleten door de tijd
en als je dan heel goed kijkt
wees maar niet bang
je zal het niet geloven
tussen het groene behang
een bloem nog in de knop
morgen zal zij bloeien
een nieuw leven in de dop
ze zal hier vaker groeien
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Zondag, september 02, 2007 22:48 |
| Heb jij levend behang?????? brr, lijkt me niks.;) liefs honingbijtje |
|
| no-more-less: | Zondag, september 02, 2007 21:16 |
| ik kom dan morgen wel ff kijken sweets, no-more-less |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Summerfee | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2007 | ||
| Thema's: | ||