Leegte
Ik wou je nog zoveel vertellen, maar de woorden
verlaten mijn mond niet meer, nooit meer, alsof
ze nooit hebben bestaan. Alles ging verloren,
toen de zon zich weer achter de wolken verschool.
Alleen nog de dromen die ik ooit koesterde alsof
ze de waarheid spraken blijven over. Het valt niet
meer te stoppen, er is geen weg meer terug...
verlaten mijn mond niet meer, nooit meer, alsof
ze nooit hebben bestaan. Alles ging verloren,
toen de zon zich weer achter de wolken verschool.
Alleen nog de dromen die ik ooit koesterde alsof
ze de waarheid spraken blijven over. Het valt niet
meer te stoppen, er is geen weg meer terug...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *Lucine* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2007 | ||
| Thema's: | ||