Heimee,


Diep is mijn gevoel van willen zijn,
Waarnaar toe, een plek, een oord, een iemand,
Liefde, rust, zo schoon, zo rein,
Een diep gevoel dat me zo intens overmand.


De weg des levens, steen voor steen,
Oprapen, weggooien en bewaren, van leren,
Met iemand of helemaal alleen,
Mensen die deze weg je hart geven of de rug toekeren.



Dan is er het intense gevoel van gemis,
Het verlangen dat er is, en dat er was,
Het tegenkomen van het verleden, wat toch de toekomst is,
Dat zit altijd in die tas, mijn leven, mijn rugtas.


Het mooie dat er was, en dat er is, mijn verlangen om te zijn,
Om naar dat heimwee terug te mogen gaan, en mee te dragen,
Naar de verdere weg die ik ga, zo kan die heimwee zijn zo fijn,
Al zijn er onderweg nog zoveel hindernissen en vragen.


Heimwee,…naar iets wat heel diep gaat,
Want dat zal altijd blijven, mijn hele leven,
Dat is iets wat in mijn hart geschreven staat,
Dat zal altijd in mijn hart blijven, en in me mogen zweven.

Lavendel.