Wijs
Daar zat hij voorover
op het bankje bij de kerk
de wijze man in kloffie
grijze slapen
wollen vest
markante kop
levensverhaal
gerimpeld in plooien
verhuld in eeuwige grimas
zonder schik en lach
Vrouw en kind
man en muis
alles verloren
zonder lach
zat hij daar
de wijze man
in wollen vest
zonder die lach
heeft hij enkel de naam
de naam
om wijs te zijn
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Dinsdag, september 04, 2007 08:20 |
| Heel beeldend en wijs geschreven, prachtig mooi. In liefde, liefs Ducky |
|
| Artifex: | Dinsdag, september 04, 2007 06:34 |
| Mooi hoe je dit beeld hebt geschetst. Liefs, Artifex. |
|
| lonely 1: | Maandag, september 03, 2007 23:46 |
| mooi!! liefs, lonely 1 |
|
| mums: | Maandag, september 03, 2007 23:44 |
| en dat terwijl zijn hele uitstraling zoveel meer verteld. mooi beeldend dit. kus liefs mums |
|
| honingbijtje: | Maandag, september 03, 2007 23:07 |
| Ik hou wel van karakteristieke koppen. Sommigen kunnen nog zo levendig vertellen als je de tijd voor ze neemt. lies honingbijtje |
|
| remie: | Maandag, september 03, 2007 22:19 |
| gezichten getekend door het leven, en altijd als ik mijn camera daarop wil richten....zucht...liefs remie | |
| lommert: | Maandag, september 03, 2007 22:08 |
| raar he, dat ik gelijk aan pa moest denken in zijn laatste jaren zonder ma...ja , dat kwam op willem |
|
| Oxygénée: | Maandag, september 03, 2007 22:04 |
| die man was naakt (: mooi gedichtje, cora! liefs, oxy |
|
| Veruniek: | Maandag, september 03, 2007 22:01 |
| Graag gelezen :-) | |
| H.J.: | Maandag, september 03, 2007 22:00 |
| oud en wijs. waardevol, en oude mensen horen niet ergens weggestopt in een bos (uitgerangeerd) maar als vraagbaak voor ons jonkies.We moeten ze eren, en hoogachten kusss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2007 | ||
| Thema's: | ||