kleine wondertjes
net wanneer je denkt
dat het spiraal neerwaarts gaat
de circels minder groot worden
en de nacht je ontvangt
speelt het kaarslicht op
en lachen de engelen stiekem
omdat ze weten dat het morgen
weer beter zal gaan
de horizon lijkt inmens
onoverzichtelijk en ongrijpbaar
maar wie de kleine dingen niet ziet
de pure wondertjes, het geluk
in van alles om je heen
zal altijd bang blijven
voor wat de toekomst brengt
en niet de waarde inzien
van alles wat er passeert
in het leven
waar je slechts een deel bent
van een groter geheel....
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Maandag, september 10, 2007 10:06 |
| o ja prachtig dit gedicht...een speldeprik in de eeuwigheid: de mens...maar wat doen we in die prik..ik laat zomaar gedachten gaan;)ja de kleine dingen... liefs willem |
|
| frankm: | Woensdag, september 05, 2007 19:46 |
| je bent goed joh!!!! frankie xxx |
|
| leilei: | Woensdag, september 05, 2007 16:19 |
| prachtige woorden |
|
| tulpje: | Woensdag, september 05, 2007 15:25 |
| prachtig mooi verwoord liefs en dikke knuffelkus |
|
| Cora (ZIJ): | Woensdag, september 05, 2007 14:54 |
| En zo is het ;) | |
| Oorlam: | Woensdag, september 05, 2007 14:46 |
| :) koesteren is een gave | |
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2007 | ||
| Thema's: | ||