bijtanken
doodmoe
hart vol pijn
hoofd vol zorgen
verdriet en eenzaamheid
zijn nu mijn basisgegevens
ik wil nu even rust
even time-out
even mij veilig voelen
even vierentwintig uur
mensen om mij heen
om op terug te vallen
even bijtanken
tot ik weer zelf
kan knocken
Reacties op dit gedicht
| ato: | Donderdag, september 06, 2007 07:22 |
| Ik hoop van harte dat het jou gegund wordt! :) liefs, Jakub |
|
| Feeling_unworth_it: | Woensdag, september 05, 2007 17:13 |
| mooi geschreven, ik hoop dat je snel weer zelf kunt knocken.. maar vrienden zijn er om op te leunen als het even niet gaat dus ik dnek da ze je met plezier zullen helpen. | |
| ela: | Woensdag, september 05, 2007 16:41 |
| Dit is goed, laat het de,stilte voorde storm zijn. ela |
|
| leilei: | Woensdag, september 05, 2007 16:03 |
| mooi en zeer gevoelig maar ik begrijp heel goed wat je voeld een warme en gemende knuffel van mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jouw-kleine-meis | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2007 | ||
| Thema's: | ||