De strijd met haar woede
Het kwam onverwacht.
De woede benam haar lichaam
hij brandde diep binnenin
Een steeds groter wordende vlam
voelbaar tot de toppen van haar vingers
Haar benen loodzwaar
kloppende slapen
woorden murmelend
die ze zelf niet verstond
Een wit licht voor haar ogen
haar nagels in haar vel
ze beheerste haar lichaam niet langer
Tot de woede haar overmeesterd had
Ze sprong
het witte licht tegemoet.
De woede benam haar lichaam
hij brandde diep binnenin
Een steeds groter wordende vlam
voelbaar tot de toppen van haar vingers
Haar benen loodzwaar
kloppende slapen
woorden murmelend
die ze zelf niet verstond
Een wit licht voor haar ogen
haar nagels in haar vel
ze beheerste haar lichaam niet langer
Tot de woede haar overmeesterd had
Ze sprong
het witte licht tegemoet.
Reacties op dit gedicht
| Misery : | Dinsdag, augustus 05, 2008 23:10 |
| Zo voelt dat, inderdaad. Mijn hart klopt nu ook zo, en mijn slapen bonzen als gek. Nu de vraag nog, waarom in godsnaam? liefs |
|
| _Lieverdje_: | Donderdag, september 06, 2007 06:19 |
| Stilmakendd dit gedicht raakt me! Liefs |
|
| leilei: | Woensdag, september 05, 2007 20:42 |
| sterkte want je gedicht verwoord na mij toe verdried klopt dat | |
| no-more-less: | Woensdag, september 05, 2007 20:37 |
| lieve Charlotte, je schrijft in de derde persoon. is het gedicht op jezelf of op een ander geschreven? sweets, no-more-less |
|
| Ritchie: | Woensdag, september 05, 2007 20:10 |
| oei, heb ook zulke gedichten geschreven. veel sterkte maar wel heel mooi in kaart gebracht je gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: *Charlotte* | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2007 | ||
| Thema's: | ||