Ik ga voor GOUD
Spreken is zilver
Zwijgen is goud
Ik denk dat ik voor goud ga
En het zilver maar laat voor wat het is
Soms op momenten als deze
Kan je me maar beter laten
Want anders ga ik razen
Dan komen er geen warme klanken
Maar rake woorden
Die je misschien liever niet wil horen
Want lieve woorden
Zijn soms als een pleister op een gapende wond
Die het bloeden niet kunnen stelpen
Dan helpen alleen nog maar harde klanken
En geen engelen gezangen
Dan komt het duiveltje in me boven
Even bij je schouder pakken is wat ik dan wil
Even heel hard rammelen
Om je even wakker te schudden
Dat is waarom ik nu ga voor goud
Christa
Reacties op dit gedicht
| Peetje: | Vrijdag, februari 22, 2002 10:21 |
| En dat is nou net, wat ik zo waardeer in je!!!! Mam, bent goud waard!!! Liefs je schelpje... |
|
| diddo: | Donderdag, februari 21, 2002 19:16 |
| ik weet het | |
| Di Angeli: | Donderdag, februari 21, 2002 17:47 |
| Christa jij bent een DIAMANT! | |
| Frummel: | Donderdag, februari 21, 2002 16:10 |
| Soms is het beter, om even wakker geschud te worden, zolang je de mening van een ander maar blijft respecteren... Liefs Frummel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||